Wah, mesti korang tertanya-tanya. Asal tajuk kali nie amat berkuasa tinggi??Hihihi..macam hebatkan?Ceh, perasan lah kau sara!! Sejak berkawan dengan ibu-ibu yang ada anak bersekolah rendah, mendengar mereka bercerita keadaan disekolah, terasa amat jauh perbezaan kita. Tengok kepada beg sekolah sahaja menunjukkan segalanya.Hehe..makngai..beg,tebal gila.Boleh buat alas untuk gune public phone,tinggi siot!..Itu belum dengan subject macam-macam lagi, budak sekolah rendah dah ada kemahiran hidup?Mmg berkemahiran betul lah korang pas nie.Hihi. Itu belum setiap pagi ade perhimpunan dengar guru-guru berceramah.Kalau ucapan yang di berikan berunsur semangat, jenaka, mungkin menghiburkan. Tapi kalau ucapan berbaur kemarahan, ugutan? Bayangkan, awal2 pagi dah kena basuh?dah kena bebel?I don’t think I would be happy to go to school. Dok umah kne bebel, g sekolah kne bebel??Baik g cyber café??Am I rite? Saya bukan mengalakkan mereka memonteng kelas. But, that how they think at this age.
*********
Teringat lagi, ketika zaman kanak-kanak. Hari yang dinanti ketika di sekolah, adalah hari di mana pelajar memilih kelab, persatuan dan sukan kegemaran masing-masing.Tak boleh tidur malam sebab terlampau excited nak masuk kelab idaman. Apa yang best hari tu, class tak ada, so semua pelajar sekolah akan berlegar-legar di kawasan sekolah mencari kelab, persatuan dan sukan masing2. Berebut2 pergi beratur, tolak-menolak, tarik menarik..bau badan??Tak payah cakap la kan??Hehehehe..that how we learn how to make decision? How to plan our day? How to get what u want? Tapi, budak zaman sekarang, guru-guru yang tentukan.. Si A, masuk pengakap, Si B masuk bulan sabit, Si C masuk bola tampar. At one side, mmg memberi advantage pada guru-guru, tak banyak kerja, tak payah bukak booth, tak payah nak tunggu kat kaunter kelab. Tak payah nak wat banner.So, guru boleh focus macam mane nak menaikan grade peperiksaan tahun nie.It sounds sarcastic but that it’s true. But, at one side, kita tak perasan kita membantutkan pelajar-pelajar kita dari kemahiran membuat keputusan, kemahiran mengikut keinginan diri. Bayangkan, kalau Si A dari darjah satu, admire tengok abg & kakak senior masuk pengakap. Bila masuk darjah 4, cikgu suruh masuk bulan sabit merah??Hurm..setiap langkah, keputusan, semua di tentukan oleh pihak sekolah, dari darjah satu sampai tingkatan lima. Tetiba at age 18, kita nak melahirkan pelajar yang innovative??Kreative? THINKING OUT OF BOX??? Owhhh…please.. Korang da bubuh pagar berdawai besi since umur 7 tahun sampai 17?? Jadi macam burung kakak tua??Ikot saja keputusan?? Tetiba at age 18, 20 nak suruh budak tu jadi innovative?? Tanya saja, apa cita-cita mereka??Apa mereka minat? Hobi? Jawapan diorag? ntah, tak tahu..Ini yang nak jadi innovative? Sebab apa? Sebab sepanjang mereka bersekolah?? They don’t know how to make decision? They don’t really know themselves? They don’t know what their strength? They don’t think!!! Learn & think is two different things. When u think, you will analyze all the consequences , you will consider people around u, u will accept all the effect, you will be more responsible. Kalau tak, tak de la, pelajar university still tak beratur time beli barang? Buang sampah merata-rata, orang berpendidikan tinggi ambil rasuah! So, ayat penutup hari nie, THINK!!!
No comments:
Post a Comment